Unë kam lindur në një familje besimtarësh. Kur babai im vdiq isha vetëm nëntë vjeç dhe brenda meje kisha një dhimbje e madhe, isha mbyllur në veten time sepse isha shumë i lidhur me babanë tim. Por duke lexuar Biblën dhe duke u lutur kuptova se vetëm Perëndia mund të shërojë dhimbjen time. Në atë kohë Zoti më q?ndronte gjithmon? e m? afër dhe un? e kam k?rkuar gjithmonë e më shumë, sepse kisha nevoj? për tu mb?shtetur diku. Para se të pranoja Jezusin në zemrën time kam pasur dyshimet e mia, sepse kërkoja që lutjet e mia t? merrnin përgjigje menjëherë. Unë lutesha gjithmonë për shërimin e babait tim dhe prisja një përgjigje pozitive.
Por kuptova q? Perëndia ka një plan për ne të gjithë dhe Ai e di kur duhet të na përgjigjet dhe ne duhet të kemi besim dhe durim që të udhëhiqemi nga Ai. Përvoja më e bukur e jetës sime ndodhi vitin e kaluar, ku duke shkuar n? kamp si çdo vit, por ky kamp ishte ndryshe nga të tjerët për shkak se vëllai q? po predikonte na udhëhoqi n? një studim që më bëri të mendoj shumë për mëkatet e mia dhe besimin tim. Ky vëlla foli p?r Enokun, i cili eci me Perëndinë treqind vjet, dhe p?r shkak t? besimit u rr?mbye q? t? mos shikonte vdekjen. M? para mendoja se vetëm pas vdekjes do të m?sonim n?se ish?m t? shpëtuar apo jo, në lidhje me sjelljen tonë. Fjalia që ndryshoi jetën time ishte: "Zoti im e l? jetën time n? duart e tua." Në atë moment ndjeva një ndjenjë lehtësimi dhe paqe. ?sht? gabim të thuhet se kur kthehesh n? besim të gjitha problemet janë t? zgjidhura, se marrëdhëniet me të tjerët bëhen m? t? lehta, se jeta është e plotë dhe e lumtur. Por me Zotin tonë, ne do të kalojm? të gjitha vështirësitë. I b?j ftesë të gjithë të rinj?ve për të përjetuar këtë përvojë të bukur me Zotin, dhe përsëri e falënderoj Zotin që më ka dh?n? një nënë të dashur dhe të duruar, sepse q? fëmijë më ka folur p?r Jezusin. Zoti na bekoftë.